KÖYDE YAŞAMIŞ OLDUĞUNUZ ANILARINIZ KOMİK OLAYLAR...AKLINIZA NE GELİYORSA BİZLERLE PAYLAŞMAK İSTERSENİZ BİZ BURADAYIZ YAZDIKLARINIZI YAYINLAMAK İÇİN BEKLİYORUZ...
şiir köşesi
KÖY ŞİİRLERİNİZİ GÖNDERİN YAYINLAYAYIM
ELAZIĞ
E lazığı izledin mi kuş bakışı harputtan
L üks yaşantı yok insanlar hep sıradan
A kla gelir çayda çıra çalınır durmadan
Z arar gelmez aydından kaçacaksın yozdan
I raktır ama uğramadan geçme kapalı çarşıdan
Ğ üzeldir şehrim güzeldirde,çarşaf kara olmadan
KARAKOÇAN
K ahrediyor insanı bu şehir hayatı A klım başımda değil bıraktım eski sanatı R ahatım yok düşünüyorum gölge oldu çınar altı A rtık usandım sıkıntım var yapamam kahvaltı K açalım buralardan bahar'ım toplayalım eşyayı O kuldan alalım helin'i terk edelim bu diyarı Ç alışırız genciz yaş otuzaltıya dayandı A ç kalmayız ekeriz tarlayı alırız arpayı,buğdayı N e duruyoruz haydi alalım baba aziz'i ana fidan'ı
-----------------
KÖLEMİS
K opardılar seni benden ,beni senden
Ö zlemini duyuyorum her diyardan gurbetten
L akırdıya gerek yok hasretim mis kokan tezekten
E zilmiş,horlanmış,dışlanmış kölemis tarihten
M erak etme ecdadım yaşayacak köyüm ebediyyen
İ smin yeter,şanın yeter,ayak sesin gelir derinden S evdalıyız,bağlıyız,umutluyuz biz kölemis gençliğinden...
ORMANCIK
O han tarlasıdır bizim köyün girişi
R ahatsız etmez insancıldır ahali
M alan barkırı söyle güzeldir bu şarkı
A dım attığın yer tarih kokar önce tanı
Nerden gardaş yabancı saymaz köyümün halkı
C andandır,samimidir dede,baba,eş,dayı
I stırap çekmiş açtır geri çevirmez
K öle musa'nın torunuyuz,doyurur koyarız cebine parayı...
17-18.01.2008 gecesi
yazan:Necmettin BAL
************ KÖLEMİS YİĞİTLERİNE ********
Ne güzel kokuyor ağaçlar sağa sola vermiş dal Karasakal'da badem yedin kimi tatlı kimisi tal
İstemeden köyü bıraktın oldun bir hal Burnunda tüttü kölemis,değilmi dedem KAYA BAL
Kanye mezına giderdin bostana tarlayı Emek verdiğin yerleri birgün edeceksin pay Ne günler eskittin dönüp bir say Sende göçeceksin kolmisten SABRİ OKYAY
Elbet ölüm bir gün gelir Çalıştın yoruldun altına attın bir sedir Yardım bekle belki çocuklar gelir Sende toprak oldun ŞÜKRÜ DEMİR
Kışın tadını almadan bıraktın
Adana çok mu iyi sandın
Aklına girdi biri,kime kandın,
Kölemiste yaşamak gerek HASAN AYDIN
Evin önünde vardı kırmızı siyah dut
Ağzımız sulanırdı aldıkmı olurdun barut
Hiç güneş açmadı kölemiste hep bulut
Sende bıraktın ŞÜKRÜ AKBULUT
Çocuklarına anadır,babadır giydirir içirir Erkek gibialır tırpanı tarlada çalışır Espirilidir,açık sözlüdür kölemiste sevilir O da yenik düştü toprağa yiğit KEKLİK DEMİR
Kölemis ne ile meşşurdur tabiki soğan
Kamer babadan fadime anadan doğan
Çocukların alnına parmak şıtlatan
Sende erken göçtün kölemisten HASAN BOZDOĞAN
Evin altına dükkan açtın Ülkedeki enflasyona iyi dayandın Sende sıcak adana'yı mesken saydın Görüşürüz bir gün köyde HALİT AYDIN
Aziz'in oğluyum gördün tanıdın diyemem
Traktörün yanında kızdın, korktum gelemem
Yabancılık çektim inan fazla yemek yiyemem
Sende göçtün aslı kölemis, kırgıllı APİ MEM
Mutlak oynamışşındır küçükken beştaş
Sose bırçibume nan ayne le hewki yawaş
Oğlumuz olmadı ki adını koyalım savaş
Sende toprak oldun AZİZ TONTAŞ
Sevip sayardı insanlar seni her yerden
Ömrünü çürüttün yoruldun,değirmenden
Yorgunluğa iyi gelir getir hatun su,çay ve dem
Torunlar çok sever bağırırlar, geldi dedem
Sende göçtün gittin AZİZ AYERDEM
Otuz yıldır almanyadayım dedin Değdimi değmedimi sen daha iyi bilirsin Kölemis hasretiyle yanıp tutuştuğunu bilemezdin Kime kandın gittin bilmiyorum abi ABDULLAH AYDIN
16-17.01.2008 gecesi
yazan:Kölemisli Necmettin BAL
NOT: Yukarıda yazmış olduğum şiir ;kölemiste yaşamış, bir döneme
damgasını vuran çınarlarımızı birer dörtlük kıta içerisinde hatırlamaya ve
hatırlatmaya çalıştım.Yeni nesile bu koca çınarlarımızı tanıtmaktı amacım,
hoş bir çalışma olduğuna inanıyorum aksini iddia eden varsa onu anlar
saygı duyarım.Olumlu veya olumsuzyorumlarınıza açığım.
Anlayışınız için teşekkürler...köyümle ilgili hikaye,şiir,komik olaylar,gelenek
v.b. yazılar gönderin yayınlayayım... necmettinbal23@gmail.com
KÖLEMİSİN ÇOCUKLARI
Kölemisin çocukları savruldu dört bi yana
Yüreklerinde büyük umutlarla koyuldular yola
Yüreklerindeki yanan ateş baş eğdirmedi hiç bir zorluğa
Ceplerinde sadece umutları hırsları vardı
Kalpleri gelecek ufuklar için attı
-------
Onlar arkalarında bıraktıklarını, ruhlarına kazıyıp yol aldılar
Bir gemi gibi dalgalarla boğuşup çok badereler atlattılar
Rüzgarlı rüzgarsız yol almayı bildiler içlerindeki ışığa güvenerek
Hiç birisi bilimiyordu gittiği yerin dilini
------
Ama kendi dilleri katlana bilmelisin diyordu
Yeni vatanları sahiplenmekleri zaman aldı
İçlerinde vatan hasreti yanıp tutuşuyordu
Elbet birgün toprağımın kokusunu yeniden duyacakasın diyordu
-------
Elbet birgün geri dönülecek
Yalnız topraklarda yeniden güller yetişeçek
Ve bir ağaç gibi gökyüzünü delecek
Halkımız yeniden bir araya gelecek
Umutlarını gökyüzüne bakıp dile getirecek....
yazan: KOLEMİSLİ Gündoğan BAL 13.04.2008 ÇORUM
UZAKLARDA BİR KÖY İŞTE
Kölemis Türkiyenin uzak bi yerinde sadece bir kaç ocağı tüten bir köy.
Köyümde artık yeni doğan çocuk sesi duyulmuyor ve bi alaca karanlığın içinde
Sahipsiz derin yada bi uçurumda ucu bucağı gözükmeyen sis perdesi altında .
Kuşlar artık eski neşesiyle ötmüyor.
Yıkılmış terk edilmiş kerpiç evler viraneye dönmüş yollar hepsi bizi bekliyor.
Rüzgar hiçlik içinde bi uğultuyla esiyor.
Ve sonunda yıkılan evlerin altında bir fidan boy veriyor
Kendisine engel olan çalılara karşı koyarak asi özgür alabildiğine hızlı
Doğada bi kıpırdanma başladı terk edilmişlik geride kaldı
Köye dönüş başladı doğada bütün gayretiyle kuçaklıyor gelenleri
Kuşlar üstümüzde neşeyle uçuyor göğün en yüksek yerinde .
Gelenleri karşılıyor köyün bir kaç kişiden oluşan yaşlıları.
İlk önce el öpülüp hasret gideriliyor
Eller sevgiyle kenetleşiyor
Umut yeşeriyor ve gök yüzüne ulaşıp bulut gibi göğü kaplıyor
Sevgiyle çarpan yüreklerle herşey yeniden inşa ediliyor....
Ve çobanımız üflüyor kavalına sevgilisini anarak,
Çıkan ezgiler yaylalara dağılıyor ve doğada bu yürekten seslere karşılık veriyor .
Aniden yağmur yağmaya başlıyor doğa göz yaşlarını döküyor....
yazan: KÖLEMİSLİ Gündoğan BAL 12.04.2008 ÇORUM
KOLMİSTEN ŞİİR
Siten güzel mi güzel olmuş Necmettin'im
Seni tebrik eden benim amcanım
Bazı bazı köyünüze koşarak gelin
köyünü iyi tanısın kızımız Helin
Köyümüze gelsin ilkbahar gelin
Bahar Coşmuş dereler harıl harıl akar
Necmettin Helinkuş bakışı bakar
Kayalıklarda bülbüller şakar da şakar
Yukarı mahallede Eli el sallar
Aşağı mahallede uçak kalkar
Köylüler can avluyla dışarı çıkar
Her biri evine birşeyler ısmarlar. Banideki toprağımız çoraktır
Köyümüzün akar suyu berraktır
Güzel köyümüz son duraktır
Görmek için herkeste bir meraktır Seri güzede akar içme suyu
Güzeldir insanlarımızın huyu
Köyümüzde yoktur lağım ve kuyu
Kanalizasyonda akar gider pis suyu
yazan: MEMİ APE ELİ VE ŞENE 20.05.2008 MERSİN
MEMLEKETIM
Topragi eken köylü idik.
Kopuzunda türkü olduk.
Telinde ses olduk
Dogada yanki bulduk.
Hepimiz dünyali olduk.
Aradik özlem duyduk.
Gün oldu ac kaldik,Gün oldu tok olduk.
Onutmadik fakirligimizi onur duyduk.
Kimimiz gurbetli
Kimimiz uzak olduk
Her ne olursa olsun,
Huzuru kölemiste bulduk
Şehirde duman solduk
Yedik içtik hasta olduk
Kölemisi unutmadık
İnan köyden kopamadık
Gençler uyanın!!! rüyaya daldık
Kölemis'ten hep uzaklaştık
ABDULLAH abiyi örnek aldık
